Maria Góralówna urodziła się 10 stycznia 1919 roku w Tarnowie. W 1936 roku rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, które przerwała wojna i okupacja. Ukończyła je po wojnie i w roku 1949 otrzymała dyplom lekarski.

M. Góralówna zamieszkała w Warszawie, gdzie podjęła pracę w Akademii Medycznej wniosła ogromny wkład w powstanie i rozwój otolaryngologii dziecięcej.

Gdy została ordynatorem Oddziału Laryngologicznego w Szpitalu Dziecięcym na Saskiej Kępie przy ul. Niekłańskiej, zaczęła się koncentrować na dziecku z wadą słuchu rozszerzając działania z diagnozy również na terapię, protezowanie, usprawnianie słuchu dziecka głuchego, a także wyrównywanie emocjonalne i przygotowanie do współpracy rewalidacyjnej rodziców.

W 1967 roku wprowadziła korespondencyjne poradnictwo dla rodziców dzieci z problemami słuchowymi, wzorując się na John Tracy Clinic z USA. Napisała ponad 2000 listów z odpowiednimi zaleceniami.

W 1989 roku M. Góralówna zorganizowała w szpitalu na Niekłańskiej Ośrodek Audiologiczny Społecznej Fundacji Solidarności. Pani Docent wniosła duży wkład w opracowanie pierwszego polskiego programu rehabilitacji chorych po wszczepach ślimakowych.

W 1993r. Maria Góralówna przyjęła propozycję prof. dr hab. Henryka Skarżyńskiego przeniosła się z całym zespołem do nowopowstającego ośrodka.

Maria Góralówna jest autorką licznych publikacji i poradników przeznaczonych dla rodziców, pedagogów, surdopedagogów, protetyków i wszystkich zajmujących się rehabilitacją i kształceniem osób niesłyszących.

Zmarła po wieloletniej ciężkiej chorobie 11 maja 1995 r. pracując niemal do ostatnich dni.

Doc. Maria Góralówna jest niekwestionowanym pionierem nowocześnie zorganizowanej, kompleksowej opieki nad osobami niedosłyszącymi w Polsce.

Pośród wielu ciepłych określeń była również  nazywana matką matek dzieci głuchych. Dowodem Jej uznania były liczne odznaczenia w tym krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i ten, z którego była najbardziej dumna Order Uśmiechu. Został on Jej wręczony po wypiciu pucharu soku
z cytryny bez skrzywienia 12 maja 1987r. w Teatrze Polskim w Warszawie.
W uzasadnieniu werdyktu napisano: „Tak bardzo dzieciom potrzebna  i tak bardzo przez nie kochana…”

 
Tekst został opracowany na podstawie Materiałów z konferencji naukowo – szkoleniowej w 2000r.
w Szczecinie „Maria Góralówna, wielki polski audiolog dziecięcy” aut. Urszula Eckert oraz artykułu
w „Magazyn Otolaryngologiczny” aut. prof. dr hab. med. Elżbieta Hassmann -Poznańska